در زمانه پر هیاهوی عصر کنونی که زندگیها با شهرنشینی و تکنولوژی گره خورده انسان بدون اینکه خود متوجه شود، سال به سال مو سپید کرده و روزگارش سپری میشود، اما زمانی متوجه میل به تغییر در زندگی اش میشود که به خزان زندگی رسیده و سالخورده شده. انسان کنونی حضور در هستی را به تلاش شبانه روزی برای رسیدن به رفاه و داشتن شرایطی ایده آل تعبیر میکند اما آیا این آگاهانه است؟ یا ناشی از «از خود بیگانگی» نسبت به هستی؟
این گزارش با دوربین آنالوگ و نگاتیو سی و پنج میلیمتری سینمایی ثبت شده است.